LOUIS VAN LOON
Kümesi oldukça sade ama sistematikti. Her şey disiplinli bir planla yürür:
Yalnızca en iyi uçan kuşlar damızlık olarak tutulurdu. Zayıf kuşlar anında elenirdi. Sağlam yapılı, güçlü, yön duygusu yüksek kuşlar tercih edilirdi. Bu yaklaşımı sayesinde sadece Hollanda’da değil, tüm Avrupa’da saygı duyulan bir damızlıkçı oldu. Louis van Loon, kendi kuşlarını oluştururken farklı kanları çaprazladı:
Özellikle Desmet-Matthijs, Janssen, Wegge ve Houben kuşlarından etkilenmişti. Yıllarca süren titiz seçimler sonunda kendi “Van Loon” kan hattını oluşturdu. Bu kuşlar hem kısa mesafede süratli, hem de orta-uzun mesafede dayanıklı kuşlar hâline geldi. 1950’li yıllardan itibaren birçok bölgesel ve ulusal yarışta şampiyonluklar kazandı.
Bu başarılar:
Hollanda basınında yer aldı. Avrupa’daki diğer yetiştiricilerin dikkatini çekti. Kısa sürede “uçan makineler” olarak anılan kuşları Avrupa’nın dört bir yanına yayılmaya başladı. 1970’lerden itibaren kuşları Belçika, Almanya, İngiltere, Fransa ve sonrasında Amerika’ya ihraç edildi. Özellikle Amerikalı yetiştirici Mike Ganus (Ganus Family Loft – GFL) onun kuşlarını Amerika’da tanıttı ve birçok yarışta başarılı oldular. Eijerkamp ailesi, onun soyunu devam ettiren en büyük Hollandalı yetiştiricilerdendir.
Bu kuşlar hem saf olarak hem de melezleme (cross) damızlıklarında mükemmel sonuç verir. Janssen, Meulemans, Koopman ve Houben gibi kanlarla çok iyi uyum sağlar. Louis Van Loon yaşlılık döneminde aktif yarışlardan çekildi ama damızlık üretimi yapmaya devam etti. 2000’li yılların başında vefat ettiğinde, geride tüm dünyaya yayılmış ve hâlâ yarışlarda dereceye giren bir kan hattı bıraktı.
💡 Van Loon Kuşlarının Özellikleri
Orta büyüklükte gövde
Kaslı, dolgun göğüs yapısı
Kısa kuyruk ve geniş kanatlar
Kuvvetli yön bulma kabiliyeti
Agresif yarışçı karakter
Hızlı toparlanma ve tekrar forma girme yeteneği
